Van 1953 t/m 1959, ben ik op weg naar het gymnasium in Gorcum, met vele anderen langs dit markante huisje gefietst. Op de terugweg–vaak met westenwind mee en op topsnelheid(wedstrijdjes)–gaf dit witte baken het signaal,dat we bijna thuis waren.
Voor het prachtige uitzicht over de rivier (Koos van Zomeren sprak eens in NRC over de karakteristieke schittering van het water)hadden we nauwelijks aandacht.
Aan de voet van het huisje was een klein ‘zoompje’ met riet, waar mijn vader, als hij daar, op weg naar zijn patienten in Vuren, voorbij fietste(of bromde) herhaalde malen ee roerdomp zag. Hij was daar altijd zeer opgetogen over.
Van 1953 t/m 1959, ben ik op weg naar het gymnasium in Gorcum, met vele anderen langs dit markante huisje gefietst. Op de terugweg–vaak met westenwind mee en op topsnelheid(wedstrijdjes)–gaf dit witte baken het signaal,dat we bijna thuis waren.
Voor het prachtige uitzicht over de rivier (Koos van Zomeren sprak eens in NRC over de karakteristieke schittering van het water)hadden we nauwelijks aandacht.
Aan de voet van het huisje was een klein ‘zoompje’ met riet, waar mijn vader, als hij daar, op weg naar zijn patienten in Vuren, voorbij fietste(of bromde) herhaalde malen ee roerdomp zag. Hij was daar altijd zeer opgetogen over.
Met hartelijke groet
Hajo Kruijff geb. 1941 te Herwijnen